رفع ممنوعیت وال مش: اجرای وال مش ممنوع نیست!

رفع ممنوعیت وال مش در دیوارهای پیرامونی، فرصتی تازه برای صنعت ساخت‌وساز کشور ایجاد کرده است. پس از مدتی محدودیت که به دلیل سوءاستفاده برخی افراد و نبود نظارت‌های کافی اعمال شده بود، اکنون رفع ممنوعیت وال مش اعمال شد و این سیستم نوین مجدداً به صحنه بازگشته و امکان اجرای آن در پروژه‌های ساختمانی فراهم شده است. وال مش، با ترکیب مقاومت و کارایی، نه‌تنها به بهبود امنیت و پایداری ساختمان‌ها کمک می‌کند، بلکه می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد و سرعت اجرا را افزایش دهد. این بازگشت، نویدبخش ساخت‌وسازهایی ایمن‌تر و اقتصادی‌تر برای آینده است. در ادامه دلایل حذف ممنوعیت وال مش را بررسی کرده‌ایم.

زلزله کرمانشاه: زنگ هشداری برای بازنگری در آیین‌نامه‌های ساختمانی

مهم‌ترین نکته در الزام مهار اجزای غیرسازه ای، زلزله کرمانشاه بود. این زلزله در سال ۱۳۹۶ با قدرت ۷.۳ ریشتر، یک فاجعه عظیم انسانی و اقتصادی بود که بیش از ۶۲۰ نفر کشته و هزاران نفر زخمی بر جای گذاشت. این زلزله نشان داد که حتی ساختمان‌های نوساز که بر اساس استانداردهای موجود ساخته شده بودند، در برابر چنین زلزله‌ای آسیب‌پذیر هستند. این مسئله زنگ هشداری بود برای بازنگری در آیین‌نامه‌ها و استانداردهای ساختمانی کشور، به‌ویژه در بخش دیوارهای غیرسازه‌ای که عملکرد مناسبی در زلزله نداشتند.
در راستای مطرح شدن سیستم وال مش باید بدانید که یکی از مشکلات اصلی که در زلزله کرمانشاه به چشم آمد، عدم اجرای صحیح وال پست‌ها برای مهار دیوارهای غیرسازه‌ای بود. این دیوارها که نقشی در تحمل بارهای سازه‌ای ندارند، به دلیل نبود اتصالات صحیح، تخریب شده و خسارات جانی و مالی زیادی به بار آوردند. در واقع، وال پست‌ها به‌عنوان سیستم مهاری برای جلوگیری از واژگونی دیوارهای غیرسازه‌ای عمل می‌کنند، اما در بسیاری از ساختمان‌های آسیب‌دیده، این سیستم به‌درستی اجرا نشده بود.
پس از زلزله کرمانشاه، قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای اجرای وال پست‌ها و دیگر اتصالات مهاری دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر زلزله وضع شد. نتیجه این بازنگری، انتشار پیوست ۶ استاندارد ۲۸۰۰ بود. این پیوست با هدف بهبود روش‌های مهار دیوارها و افزایش مقاومت ساختمان‌ها در برابر زلزله تدوین شد. در پیوست ۶، نه‌تنها اجرای صحیح وال پست‌ها مورد تأکید قرار گرفت، بلکه استفاده از مصالح نوین مانند وال مش نیز مطرح شد در همین راستا ابتدا ممنوعیت و سپس حذف ممنوعیت وال مش مطرح گردید.
به دلیل عدم کنترل کیفیت دقیق و سوءاستفاده برخی از تولیدکنندگان، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به‌طور موقت استفاده از وال مش را در پروژه‌های ساختمانی ممنوع کرد. ممنوعیت وال مش تا زمانی ادامه داشت که استانداردهای جدید و پروتکل‌های لازم برای کنترل کیفیت و اجرای صحیح این فناوری تدوین شد و این شروع رفع ممنوعیت وال مش شد.

وال مش: راهکار نوین برای تقویت لرزه‌ای دیوارهای غیر سازه‌ای

وال مش به‌عنوان یکی از راهکارهای نوین در تقویت لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای، تحول بزرگی در صنعت ساخت‌وساز ایجاد کرده است. این روش، جایگزینی برای روش‌های قدیمی مانند وال پست‌های فلزی و بتنی است که نقاط ضعف قابل توجهی داشتند. دلیل اصلی معرفی وال مش، کارآمدی و انعطاف‌پذیری بیشتر آن در مقاوم‌سازی دیوارهای داخلی و پیرامونی ساختمان‌هاست.
در گذشته، وال پست‌های سنتی به دلیل اتصالات پیچیده و نیاز به نیروی متخصص، زمان‌بر و پرهزینه بودند. اما با حذف ممنوعیت وال مش، امکان استفاده از این روش نوین فراهم شد. این سیستم بدون نیاز به وادار قائم و افقی و با حذف میلگرد بستر، فرآیند اجرای دیوارها را ساده‌تر و اقتصادی‌تر کرده است. از طرفی، این روش برای ساختمان‌های نوساز و حتی ساختمان‌های قدیمی نیز قابل اجرا است.
یکی از دلایل اصلی حذف ممنوعیت وال مش، عملکرد برتر سیستم وال مش آن در برابر زلزله و سایر حوادث طبیعی است. توری فایبرگلاس مورد استفاده در این سیستم، مقاومت بالایی در برابر کشش و شرایط قلیایی مانند سیمان دارد که این ویژگی باعث می‌شود وال مش بتواند استحکام دیوارها را به‌طور قابل توجهی افزایش دهد و ترک‌خوردگی‌ها را به حداقل برساند.
با توجه به تأییدیه‌های آیین‌نامه 2800، وال مش به دلیل مزایای اقتصادی و عملکرد لرزه‌ای بهتر، به عنوان جایگزینی مناسب برای وال پست‌های مرسوم شناخته شده است. رفع ممنوعیت وال مش امکان استفاده گسترده‌تر از این فناوری را فراهم کرده و به طراحان و مهندسان این اجازه را می‌دهد که دیوارهای ساختمان‌ها را با روشی سریع، مقرون‌به‌صرفه و مقاوم در برابر زلزله تقویت کنند.

ابهامات پیرامون ممنوعیت وال مش: چالش‌های پیش‌روی مهندسان

پیش از آنکه در مورد ممنوعیت یا رفع ممنوعیت وال مش صحبت کنیم جالب است بدانید که در سال‌های اخیر، فناوری وال مش به عنوان یکی از راهکارهای نوین در پایدارسازی و مسلح‌سازی دیوارهای ساختمانی مورد استفاده قرار گرفته است. این روش که طبق پیوست ششم استاندارد 2800 تأیید شده است، امکان تقویت دیوارها در برابر زلزله و باد را فراهم می‌کند. با این حال، در آبان ماه 1402، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ممنوعیت استفاده از این فناوری را در دیوارهای خارجی اعلام کرد.

به دلیل مشاهده موارد متعدد سوءاستفاده و عدم تسلط پیمانکاران و ناظران بر نحوه استفاده از وال مش، سرپرست مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در نامه‌ای به اداره کل مقررات ملی و کنترل ساختمان، به ممنوعیت استفاده از مش الیاف در دیوارهای خارجی اشاره کرد. ممنوعیت وال مش تا زمانی که اسناد پشتیبان مناسب برای این فناوری تدوین شود، ادامه داشت که شامل موارد زیر می‌شدند:

• اشتباهات محاسباتی: ناظران و طراحان ساختمانی برخی اوقات تسلط کافی بر نحوه محاسبه نداشتند که به بروز خطاهای فاحش در طراحی و اجرا منجر می‌شد و این مورد یکی از موارد اصلی عدم حذف ممنوعیت وال مش بود.
• لزوم ارائه اسناد پشتیبان: مرکز تحقیقات اعلام کرده است که ارائه جداول دقیق پوشش، چک‌لیست‌های نظارتی و تدوین دستورالعمل‌های آزمون مش الیاف جهت ارائه دستور حذف ممنوعیت وال مش ضروری است.
• سوءاستفاده سودجویان: یکی از دلایل عدم حذف ممنوعیت وال مش، استفاده افراد سودجو بود. به دلیل ضعف نظارت، برخی شرکت‌ها از الیاف باکیفیت پایین در تولید وال مش استفاده کرده و باعث کاهش استحکام دیوارها می‌شدند.

در ادامه قصد داریم مهم‌ترین عناوین در حوزه ممنوعیت و رفع ممنوعیت وال مش را شرح دهیم.

1. انتشار غیررسمی نامه در فضای مجازی: چرا وبسایت رسمی مرکز تحقیقات راه و شهرسازی سکوت کرد؟

اولین موضوع در مورد ممنوعیت و رفع ممنوعیت وال مش انتشار غیررسمی نامه ممنوعیت وال‌مش در فضای مجازی، به جای انتشار رسمی آن در وبسایت رسمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی بود که سوالات بسیاری را در مورد علت سکوت این نهاد ایجاد کرده است. این سوال مطرح می‌شود که چرا مرکز تحقیقات که مسئول ارائه اطلاعات دقیق و به‌روز در زمینه‌های مرتبط با راه و شهرسازی است، تصمیم گرفته است نامه‌ای با این اهمیت را به‌صورت رسمی منتشر نکند و اجازه دهد تا در فضای مجازی به‌صورت غیررسمی دست به دست شود؟
این موضوع سوالاتی را در رابطه با شفافیت و علت عدم انتشار رسمی این اطلاعیه در پی داشته است به‌خصوص باعث شده تا مهندسان به منابع معتبر و رسمی دسترسی نداشته باشند و دچار سردرگمی در مورد استفاده و حذف ممنوعیت وال مش یا ممنوعیت آن شوند.

2. اختلاف در تاریخ‌های انتشار نامه و ممنوعیت وال مش: چرا این مغایرت مهم است؟ (مغایرت در تاریخ انتشار نامه و تاریخ اعلام ممنوعیت اجرای وال مش)

یکی از مسائل مهم در مورد ممنوعیت و حذف ممنوعیت وال مش، مغایرت در تاریخ انتشار نامه و تاریخ اعلام ممنوعیت اجرای وال‌مش است. این مغایرت در تاریخ‌ها باعث شده تا مهندسان نتوانند به‌درستی در خصوص زمان دقیق اعمال ممنوعیت تصمیم‌گیری کنند. همچنین، عدم هماهنگی میان تاریخ‌ها می‌تواند به مشکلات قانونی و اجرایی منجر شود.

3. چرا اسناد پشتیبان طراحی و اجرای وال مش با تأخیر منتشر شدند؟

یکی از ابهامات اساسی در راستای ممنوعیت و حذف ممنوعیت وال مش این بود که چرا اسناد پشتیبان مربوط به طراحی و اجرای وال‌مش به‌موقع منتشر نشده‌ بودند. تأخیر در انتشار این اسناد باعث شد که جامعه مهندسی نتواند به اطلاعات لازم برای تصمیم‌گیری و اجرای صحیح دسترسی داشته باشد.

4. سکوت دفتر مقررات ملی ساختمان پس از انتشار نامه ممنوعیت وال مش: چرا پاسخگو نیستند؟

پس از انتشار این نامه، دفتر مقررات ملی ساختمان که یکی از مراجع اصلی مرتبط با این موضوع است، سکوت اختیار کرده و به سوالات جامعه مهندسی پاسخ نداده است. عدم شفافیت و پاسخگویی از سوی این نهاد، نگرانی‌ها را در مورد سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های مرتبط با ممنوعیت یا حذف ممنوعیت وال مش افزایش داده است.

5. مرکز تحقیقات راه و شهرسازی: آیا مسئولیتی در قبال مدارک پشتیبان وال مش ندارد؟

نکته دیگری که باید در مورد ممنوعیت یا رفع ممنوعیت وال مش بدانید، این است که با وجود صدور نامه ممنوعیت، مرکز تحقیقات هنوز مشخص نکرده که آیا مسئولیتی در قبال مدارک پشتیبان طراحی و اجرای وال‌مش دارد یا خیر. این موضوع باعث شد که بسیاری از مهندسان و طراحان با سوالاتی پیرامون اعتبار و استناد این مدارک مواجه شوند.

6. آیا مرکز تحقیقات، تنها مرجع صدور گواهی‌نامه فنی برای مصالح وال مش است؟

سوال بعدی که در حوزه ممنوعیت و حذف ممنوعیت وال مش وجود داشت این بود که آیا مرکز تحقیقات تنها مرجع صدور گواهی‌نامه فنی برای مصالح وال‌مش است یا نهادهای دیگری نیز در این فرآیند دخیل هستند. عدم شفافیت در این خصوص، مشکلات بیشتری را برای مهندسان به‌همراه داشت.

7. آیا نامه ممنوعیت اجرای وال مش برای مهندسان الزام آور است؟

این سوال که آیا نامه ممنوعیت وال‌ مش الزام‌آور است یا صرفاً یک توصیه است دیگر سوالی بود که در مورد ممنوعیت و حذف ممنوعیت وال مش وجود داشت که همچنان بدون پاسخ باقی مانده بود. بسیاری از مهندسان به دنبال پاسخ‌هایی بودند که آیا این تصمیم الزام‌آور است و یا همچنان می‌توان از این مصالح استفاده کرد.

8. توهین به جامعه مهندسی، طراح و ناظر ساختمان

دیگر موضوعی که در ممنوعیت یا حذف ممنوعیت وال مش وجود داشت، لحن نامه بود. یکی از بزرگ‌ترین انتقاداتی که به این نامه وارد شده، لحن و محتوای آن است که بسیاری از مهندسان آن را به‌عنوان توهین به جامعه مهندسی، طراحان و ناظران ساختمان تلقی کرده‌اند. این موضوع باعث ایجاد تنش میان جامعه مهندسی و نهادهای مرتبط شده است.

رفع ممنوعیت وال مش: تأثیر این تغییر بر پروژه‌های ساختمانی

حذف ممنوعیت وال مش می‌تواند تأثیرات مهمی بر پروژه‌های ساختمانی بگذارد و بسیاری از چالش‌ها و محدودیت‌های قبلی را برطرف کند. از جمله تأثیرات رفع ممنوعیت وال مش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش سرعت اجرای پروژه‌ها: یکی از موارد مهم حذف ممنوعیت وال مش، افزایش سرعت اجرایی بود. وال مش به دلیل سبک بودن و نصب آسان‌تر نسبت به روش‌های سنتی مانند وال پست، اجرای پروژه‌ها را تسریع می‌کند. این امر به کاهش زمان ساخت کمک کرده و در نتیجه پروژه‌های ساختمانی سریع‌تر به بهره‌برداری می‌رسند.
• کاهش هزینه‌ها: یکی از مزایای اصلی حذف ممنوعیت وال مش، کاهش هزینه‌های مربوط به مصالح و نیروی انسانی است. حذف وادارهای قائم و افقی و نیاز کمتر به تجهیزات و مصالح پیچیده مانند میلگرد بستر، باعث کاهش چشمگیر هزینه‌های اجرایی می‌شود.
• بهبود ایمنی و مقاومت در برابر زلزله: با توجه به عملکرد وال مش در تست‌های لرزه‌ای و مقاومت آن در برابر ترک‌خوردگی دیوارها، استفاده از این سیستم می‌تواند ایمنی ساختمان‌ها را در برابر لرزه‌های احتمالی بهبود ببخشد و این یکی از مهم‌ترین نکات رفع ممنوعیت وال مش بود.
• سازگاری با انواع مصالح ساختمانی: دیگر موضوع مهم در مورد حذف ممنوعیت وال مش این است که وال مش با طیف وسیعی از مصالح مانند بلوک‌های سیمانی، آجری و هبلکس سازگاری دارد و همین امر امکان استفاده گسترده از آن در پروژه‌های مختلف ساختمانی را فراهم می‌کند.
• کاهش وزن ساختمان: از دیگر موارد مهم حذف ممنوعیت وال مش این مورد بود که وال مش به دلیل سبک بودن، از افزایش وزن سازه جلوگیری می‌کند و این موضوع می‌تواند به خصوص در ساختمان‌های بلند و برج‌ها اهمیت بیشتری داشته باشد.

رفع ممنوعیت وال مش و بازگشت آن به بازار ساخت‌وساز ایران به دلیل ویژگی‌های فنی و عملکردی خاص آن، نویدبخش بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در ساخت‌وساز است.

بازگشت وال مش به پروژه‌های ساختمانی: آنچه باید بدانید!

وال مش و استفاده از آن به عنوان یک روش نوین در تقویت دیوارهای ساختمانی، تحت استانداردهای موجود، به یکی از روش‌های مؤثر برای افزایش مقاومت سازه‌ها در برابر زلزله تبدیل شده است. در این روش، شبکه‌های ساخته شده از الیاف کربن یا شیشه به دیوارها اضافه می‌شوند و پس از آن لایه‌های نازک‌کاری بر روی آنها اجرا می‌شود. این تکنیک با توجه به حذف وادارها و کاهش هزینه‌ها، جذابیت ویژه‌ای برای مهندسان و طراحان به ارمغان آورده است. طبق آیین‌نامه 2800، وال مش و استفاده از الیاف با مقاومت بالا در این سیستم، نه‌تنها منجر به افزایش ظرفیت خمشی دیوار می‌شود بلکه اجرای آن برای ساختمان‌های موجود نیز امکان‌پذیر است.
درست است که حذف ممنوعیت وال مش صادر شده است اما به دلیل نوین بودن، وال مش با چالش‌هایی در طراحی و اجرا مواجه است. فقدان دیتیل‌های اجرایی کافی، عدم رعایت ضخامت مناسب در پاشش پلاستر و استفاده از مصالح غیر استاندارد از جمله معایب این سیستم محسوب می‌شوند. با وجود این، اگر الزامات و ضوابط آیین‌نامه‌ای که منجر به رفع ممنوعیت وال مش شده به درستی رعایت شود، وال مش می‌تواند جایگزین مناسبی برای وال پست‌های سنتی باشد. مزایای قابل توجهی مانند کاهش زمان و هزینه‌های اجرایی، اجرای ساده و نیاز به نیروی متخصص کمتر، باعث شده است تا این سیستم به گزینه‌ای مناسب برای افزایش ایمنی ساختمان‌ها در برابر زلزله تبدیل گردد.

آیا وال مش بهترین انتخاب است؟ بررسی تحولات جدید در مقررات ساختمانی

در سال‌های اخیر، مقاوم‌سازی ساختمان‌ها به یک اولویت اساسی در صنعت ساخت و ساز تبدیل شده است.پیرو این موضوع، وال مش به عنوان یک تکنولوژی نوین در مهار دیوارهای داخلی و خارجی ساختمان‌های بتنی و فولادی، اهمیت ویژه‌ای دارد. در ادامه اهمیت وال مش را مشاهده می‌کنید:

1. مقرون به صرفه بودن: این سیستم به جای استفاده از مصالح فلزی سنگین و گران‌قیمت، از مش فایبرگلاس AR استفاده می‌کند که هزینه کلی را به طرز چشمگیری پایین می‌آورد. پس وال مش به ویژه در پروژه‌های بزرگ و با مقیاس وسیع می‌تواند تاثیر بسزایی داشته باشد.
2. سهولت در نصب: یکی از ویژگی‌های بارز وال مش، فرآیند ساده نصب آن است. برخلاف روش‌های سنتی که نیاز به تخصص بالا و زمان‌بر دارند، وال مش می‌تواند به راحتی توسط نیروهای غیرمتخصص نیز نصب شود.
3. نصب آسان پس از دیوارچینی: در حالی که روش‌های سنتی معمولاً نیازمند تخریب و بازسازی هستند، وال مش این امکان را به مهندسان می‌دهد که بدون نگرانی از تخریب، به راحتی روی دیوارهای موجود نصب شود پس این مورد دیگر مزیت وال مش است.
4. وزن سبک: این سیستم به دلیل استفاده از مش فایبرگلاس، وزن بسیار کمتری نسبت به مصالح معمولی دارد. پس وال مش و استفاده از آن به کاهش بار مرده سازه کمک می‌کند و در نتیجه ایمنی کلی ساختمان را در برابر زلزله افزایش می‌دهد.

با وجود مزایایی که وال مش داشت، چالش‌های خاصی نیز در زمینه دریافت تاییدیه برای استفاده از این سیستم وجود دارد. متخصصان باید به دقت الزامات و استانداردهای مندرج در آیین‌نامه‌های مرتبط با وال مش را رعایت کنند. سازمان نظام مهندسی به عنوان نهاد ناظر در این زمینه، مسئولیت صدور تاییدیه‌های لازم را بر عهده دارد و بر رعایت اصول ایمنی و استانداردهای ملی تاکید می‌کند.

آیا وال مش مورد تأیید سازمان نظام مهندسی ساختمان و مقررات ملی است؟

سوالی که در مورد وال مش پیش می‌آید، این است که آیا وال مش در حالت کلی مورد تایید سازمان نظام مهندسی است؟ در پاسخ باید گفت که سیستم وال مش به عنوان یک راهکار نوین برای مهار دیوارهای غیرسازه‌ای در صنعت ساخت و ساز، در ابتدا مورد تأیید سازمان نظام مهندسی ساختمان قرار داشت. این تأییدیه به خاطر قابلیت‌های ویژه وال مش در مقاوم‌سازی و ایمنی سازه‌ها، به عنوان یک گزینه کارآمد و مؤثر شناخته شد. با این حال، به دلیل نوع انتشار نامه‌ای که به این تأییدیه مربوط می‌شد، ناهماهنگی‌هایی بین سازمان‌های مرتبط به وجود آمد.
این ناهماهنگی در ارائه ممنوعیت یا حذف ممنوعیت وال مش باعث بلاتکلیفی و سردرگمی مهندسان ناظر در تایید یا عدم تایید اجرای وال مش و همچنین پیمانکاران ساختمانی در تصمیم‌گیری برای اجرای این سیستم شد.
با وجود این، حذف ممنوعیت وال مش به معنای بازگشت به وضوح و شفافیت در مقررات و قوانین مربوط به این سیستم است. سازمان نظام مهندسی با تأکید بر این که نصب مش فایبرگلاس مطابق با ضوابط وال مش در آیین‌نامه 2800 قابل دسترسی است، به طراحان، سازندگان و مهندسان ناظر این اطمینان را می‌دهد که می‌توانند با خیال راحت از تاییدیه وال مش استفاده کنند.
در نهایت باید گفت که رفع ممنوعیت وال مش نه تنها به بهبود فرآیندهای ساخت و ساز کمک می‌کند، بلکه به افزایش ایمنی و کارایی ساختمان‌ها نیز می‌انجامد. با توجه به این تحولات، کارشناسان و مهندسان می‌توانند این سیستم را با اطمینان بیشتری برای مهار لرزه‌ای دیوارها به کار ببرند.

انتشار جدید دستورالعمل طراحی و اجرای وال مش برای مهار دیوارهای بلوکی

انتشار جدید دستورالعمل طراحی و اجرای وال مش مطابق با ابلاغیه مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به منظور رفع ممنوعیت وال مش در مهار دیوارهای بلوکی تحت عنوان ز، گامی مؤثر در بهبود کیفیت و ایمنی ساخت و سازها است. وال مش به عنوان نسل نوینی از وال پست‌ها، با مزایایی چون کاهش هزینه و افزایش سرعت اجرا، جایگزین مناسبی برای وال پست‌های فلزی محسوب می‌شود.
این دستورالعمل جدید حذف ممنوعیت وال مش شامل ضوابط و الزامات طراحی، اجرا و کنترل کیفیت دیوارهای بلوکی تقویت شده با مش الیاف است. هدف آن تأکید بر لزوم تطابق تمامی طراحی‌ها و جزئیات اجرایی با این ضوابط است، به طوری که استفاده از هر نوع طراحی دیگر کاملاً ممنوع است. همچنین، تأکید شده است که مش الیاف مورد استفاده باید دارای گواهینامه فنی معتبر باشد تا کیفیت و ایمنی کار تضمین شود.
در این دستورالعمل رفع ممنوعیت وال مش، برای دیوارهای خارجی، داخلی و جانپناه‌ها، الزامات دقیقی برای مقابله با بارهای ناشی از باد و زلزله تعیین شده است. علاوه بر این، استفاده از روش‌های تقویت دیوارها با مش الیاف در هر دو طرف آن‌ها الزامی است و ضخامت حداقلی دیوار برای این تکنیک، 10 سانتی‌متر مشخص شده است.

نقش مهندسین ناظر نماینده سازمان نظام مهندسی در تایید اجرای صحیح وال مش

تأییدیه وال مش، به عنوان یک معیار کلیدی در فرآیند ساخت و ساز، تحت نظارت دقیق مهندسین ناظر نماینده سازمان نظام مهندسی قرار دارد. در واقع، این تأییدیه به این دلیل اهمیت دارد که عملکرد صحیح وال مش به صورت مستقیم بر ایمنی و استحکام ساختمان تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل، مهندسین ناظر مسئولیت سنگینی در تأیید و نظارت بر مراحل طراحی و اجرای وال مش دارند.
تأییدیه وال مش تنها در صورتی صادر می‌شود که مهندسین ناظر اطمینان حاصل کنند که سیستم به درستی طراحی و اجرا شده است. این فرآیند شامل بررسی همه جوانب اجرایی وال مش و اطمینان از رعایت ضوابط و استانداردهای مشخص شده در آیین‌نامه‌های مربوطه است. در صورتی که در هر یک از مراحل اجرای وال مش نقص یا اشتباهی وجود داشته باشد، مهندس ناظر باید موضوع را به مسئولین اجرا اعلام و به طور جدی پیگیری نماید.
مزایای وال مش و استفاده از توری فایبرگلاس در مقایسه با سایر روش‌ها، به خصوص در کاهش خطر فروریزش ساختمان در مواجهه با زلزله، زمانی قابل توجه می‌شود که وال مش دارای تأییدیه باشد. در غیر این صورت، ساختمان‌ها ممکن است رفتار مورد انتظار را از خود نشان ندهند و با خطرات جدی مواجه شوند. این واقعیت اهمیت نقش مهندسین ناظر را در فرایند تأییدیه وال مش به وضوح نشان می‌دهد.
به عبارت دیگر، مسئولیت تأییدیه وال مش بر عهده مهندس ناظر است. این مهندسین هستند که باید با تسلط بر تمامی ضوابط و استانداردهای مرتبط، اطمینان حاصل کنند که مهارسازی با استفاده از وال مش به درستی انجام شده است. در صورت وجود هرگونه نقص در اجرای این سیستم، مهندس ناظر باید به عنوان نماینده سازمان نظام مهندسی، به طور فعال در رفع این نواقص شرکت کرده و تا حصول تأییدیه نهایی، نظارت خود را ادامه دهد. این امر نه تنها تضمین کننده وال مش، امنیت و پایداری سازه است، بلکه به ارتقای کیفیت ساخت و ساز در سطح جامعه نیز کمک می‌نماید.

کلام پایانی و نتیجه گیری

رفع ممنوعیت وال مش به عنوان یک تحول مهم در صنعت ساخت‌وساز، فرصتی جدید برای ایجاد ساختمان‌های ایمن و اقتصادی فراهم آورده است. حذف ممنوعیت وال مش و استفاده از این سیستم نوین، با توجه به تجربه‌های تلخ زلزله کرمانشاه و نیاز به بهبود استانداردهای ساخت، دوباره به میدان آمده و می‌تواند نقش مؤثری در افزایش مقاومت و پایداری ساختمان‌ها ایفا کند. مزایای وال مش، از جمله کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت اجرا، در کنار بهبود عملکرد لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای، به طراحان و مهندسان امکان اینکه با اطمینان و دقت بیشتری پروژه‌های خود را به اتمام برسانند، میدهد.
با این حال، چالش‌هایی نیز در مسیر اجرای این فناوری وجود دارد، از جمله نیاز به نظارت دقیق و کنترل کیفیت. رفع ممنوعیت وال مش نه تنها باعث افزایش کارایی و ایمنی در پروژه‌های ساختمانی خواهد شد، بلکه فرصتی برای بازنگری و اصلاح در قوانین و مقررات موجود نیز به همراه خواهد داشت. بنابراین، وال مش و استفاده از آن به عنوان یک راهکار نوین، می‌تواند به تأمین امنیت و کیفیت در ساخت‌وسازهای آینده کمک کند و به ارتقاء سطح علمی و فنی مهندسان نیز منجر شود.