اجرای وال پست طبق پیوست ششم آیین نامه 2800

اجرای وال پست یک روش کاربردی در مهار دیوارهای غیرسازه ای در برابر نیروهای جانبی است که از جمله آنها می توان به نیروی ناشی از زلزله، باد و غیره اشاره کرد. وال پست ها که از آنها با عنوان وادار نیز یاد می شود در قالب کلاف های عمودی و افقی باعث افزایش مقاومت سازه در برابر عوامل خارجی می شود. با استفاده از وال پست می توان بخش های غیرسازه ای را به اسکلت اصلی سازه متصل کرد. اجرای وال‌پست در مقاوم‌سازی دیوارهای غیرسازه‌ای بر اساس آیین‌نامه‌های اجرایی الزامی است. اجرای این روش باید به‌طور کامل با ضوابط و دستورالعمل‌های مربوط به آیین‌نامه‌ها صورت گیرد. پیوست شش استاندارد ۲۸۰۰ نیز به‌عنوان یکی از آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌های ضروری در اجرای فرایند مقاوم‌سازی در بخش‌های مختلف سازه را مشخص می‌کند.

استفاده از وال پست در مناطقی که روی گسل واقع شده اند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. زلزله می تواند استحکام و ایمنی ساختمان به ویژه بخش های غیرسازه آن را به چالش بکشد و خسارت های جبران ناپذیری را به بار آورد که نتایج آن را می توان در زلزله اخیر کرمانشاه به وضوح دید. به همین خاطر استفاده از روش وال پست در فرایند مقاوم سازی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و اجرای صحیح و اصولی آن می تواند به کاهش خسارات وارده بر بخش های غیرسازه ای ساختمان کمک زیادی کند. در این مطلب، به چالش‌های مهار دیوار غیرسازه‌ای با وال‌پست، پیوست ششم آیین‌نامه ۲۸۰۰، و دستورالعمل‌های لرزه‌ای می‌پردازیم. همچنین به چالش‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای با وال‌پست، پیوست ۶ آیین‌نامه ۲۸۰۰ و دستورالعمل‌های مقاوم‌سازی لرزه‌ای ساختمان نیز پرداخته می‌شود.

چالش‌ مهار دیوار غیر سازه ای با اجرای وال پست در ساختمان

اجرای میلگرد بستر با زمان و هزینه‌های بالا همراه است. این چالش برای طراحان سازه به عنوان یک مسئله شناخته می‌شود. در اجرای وال‌پست، استفاده از وادارهای قائم و افقی نیازمندی است که با چالش‌هایی همراه است. اجرای وادارها می تواند بر فرایند مقاوم سازی و سرعت اجرای آن تأثیرگذار باشد. نصب این وادارها به صورت کشویی و یا از طریق جوشکاری بوده و طراحی آنها مستلزم استفاده از یک تیم اجرایی حرفه ای است که این موارد می تواند برای طراحان سازه چالش برانگیز باشند. عدم امکان اجرای مقاوم‌سازی به روش وال‌پست فلزی و بتنی، در ساختمان‌هایی که در طراحی اولیه از وال‌پست استفاده نشده یکی از چالش‌های اجرای وال‌پست است.

پیوست ششم آیین نامه ۲۸۰۰ : طراحی لرزه ای و اجرای غیر سازه ای معماری

هدف اصلی پیوست ششم به آیین‌نامه ۲۸۰۰ در زمینه طراحی لرزه‌ای و اجرای غیرسازه‌ای معماری است. این پیوست با فراهم‌آوردن ضوابط و دستورالعمل‌ها، به منظور افزایش مقاومت و ایمنی بخش‌های غیرسازه‌ای ساختمان می‌پردازد. عوامل گوناگونی بر مقاومت دیوار میانقاب اثرگذار هستند، از جمله ضخامت دیوار، نوع مصالح در طراحی، ضریب اصطکاک سطوح تماس، فاصله آزاد قاب و میانقاب، و اتصالات برشی. این تحولات نه تنها اقدام به اصلاح روش‌های سنتی اجرای وال پست کرده‌اند، بلکه با ارائه استانداردها و ضوابط به‌روزتر، به بهبود عملکرد و ایمنی سازه‌ها کمک شایانی کرده‌اند. استفاده از میانقاب تأثیر قابل‌توجهی بر مقاومت سازه در برابر زلزله دارد. میزان تلفات در سازه‌های بدون میانقاب، نسبت به سازه‌هایی که از میانقاب استفاده شده، بسیار بیشتر است. قبلاً از روش های سنتی اجرای وال پست در سازه استفاده می شد که در آنها خبری از اجرای وادارها و یا شیوه های نوین وال پست نبود.

بازنگری‌ در پیوست ششم آیین نامه 2800

همچنین فرایند مقاوم سازی کیفیت لازم را نداشت و نیاز بود یک بازنگری اساسی در این زمینه صورت گیرد. بر همین اساس پیوست ۶ استاندارد ۲۸۰۰ ابلاغ شد تا بر اساس تجارب به دست آمده در این زمینه، ضوابط و دستورالعمل هایی در رابطه با اجرای صحیح و اصولی مقاوم سازی تدوین شود و این ضوابط در اختیار طراحان و مجریان سازه قرار گیرد. اجرای این دستورالعمل ها توانست به تسلیح و مقاوم سازی بخش های غیرسازه ای ساختمان کمک زیادی کند و این بخش ها را در برابر نیروهای وارده مقاوم و ایمن سازد.

بر اساس همین ضوابط و دستورالعمل ها و به منظور اصلاح ایرادهای روش سنتی وال پست، نبشی کشی های سراسری در فرایند مقاوم سازی حذف شد و روش های نوینی به جای آن مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از بست های رادیکالی، ناودانی منقطع، قلاب و گیره از جمله روش های نوینی بود که در آیین نامه های جدید در قالب یک سری ضوابط به اجرای آنها توصیه می شد که در روش سنتی وال پست مورد استفاده قرار نمی گرفتند. همچنین در روش های مذکور طراحان مستلزم استفاده از میلگرد بستر به صورت مفصلی بودند که در آن از جوشکاری استفاده نمی شد.

ضوابط اجرای وال پست مطابق با پیوست ۶ استاندارد ۲۸۰۰

پس از معرفی اولیه پیوست ۶ استاندارد ۲۸۰۰ در رابطه با طراحی لرزه‌ای و اجرای غیرسازه‌ای معماری، در این بخش قصد داریم به صورت مختصر به ضوابط اجرای وال‌پست در این آیین‌نامه بپردازیم. این شامل نحوه اجرای دیوارهای داخلی و خارجی، اتصال دیوارهای غیرسازه‌ای به یکدیگر، اجرای نعل درگاه، و مسائلی همچون اجرای دیوارها در بیمارستان‌ها و مسلح نمودن دیوار جان‌پناه می‌شود. در ادامه به معرفی و بررسی هر کدام از این ضوابط خواهیم پرداخت.

نحوه اجرای دیوارهای داخلی و خارجی

در خصوص ضوابط و الزامات دیوارهای داخلی و خارجی طبق آیین‌نامه، در صورتی که طول دیوار بیشتر از ۴ متر باشد، استفاده از وال‌پست به صورت عمودی برای مقاوم‌سازی الزامی است؛ این اقدام به کاهش انحراف خارج از صفحه دیوارها بسیار کمک می‌کند. جهت اتصال وادار به کف سازه می توان از اتصال مفصلی استفاده کرد، در حالی که اتصال وادار به بخش سقف باید به صورت کشویی انجام شود و برای اجرای اتصالات نیز می توان از جوش یا پیچ استفاده کرد. جهت عایق بندی دیوارهای خارجی در برابر رطوبت می توان از  پشم سنگ استفاده کرد.

از طرف دیگر جهت جلوگیری از ترک خوردگی و ایجاد آسیب به دیوارها می توان از لایه مش الیافی در مقاوم سازی آنها استفاده نمود. در مورد دیوارهای با ارتفاع بالای ۳.۵ متر نیز الزامی است که از وادار افقی جهت مقاوم سازی و مهار دیوارها استفاده شود. همچنین دیوارها نباید به صورت مستقیم به سقف وصل شوند که در چنین حالتی جهت مهار آنها می توان از اتصال لغزشی و استفاده از نبشی و ناودانی بهره گرفت.

اتصال دیوارهای غیر سازه ای به یکدیگر

در فرایند اجرای دیوارهای غیرسازه ای در ساختمان ممکن است بنا بر شرایطی لازم باشد که دو دیوار غیرسازه ای به یکدیگر متصل شوند. در چنین شرایطی جهت مهار دیوارها لازم است از بست های فلزی استفاده شود که در زمینه اتصال دیوار به ستون مورد استفاده قرار می گرفتند. استفاده از این بست ها می تواند تنش های کششی که ممکن است در درون صفحه دیوارهای متقاطع ایجاد شود را کنترل کند. همچنین از وادار نیز می توان در محل اتصال این دیوارها جهت جداسازی و بهبود عملکرد آنها استفاده کرد.

نعل درگاه و اجرای وال پست

از نعل درگاه  و وادار می توان در کنار بازشوهایی که سایز آنها بیشتر از ۲.۵ متر است استفاده کرد.  اگر سایز بازشوها کوچک و کمتر از این مقدار باشد، استفاده از وادار لازم نیست. با این حال، این امر به شرطی صدق می‌کند که در طراحی آنها از چارچوب فلزی و مقاوم در برابر بارهای وارده استفاده شده باشد و از اتصال المان‌های مسلح به قاب اطمینان حاصل شود. چنانچه بخش مورد نظر از شرایط مذکور برخوردار نباشد استفاده از وادار الزامی است.

جزئیات اجرای دیوار در بیمارستان ها

در بیمارستان‌ها، به‌خصوص دیوارهای بلوکی و پانلی، زلزله ممکن است باعث ترک خوردگی شود. ترک خوردگی در دیوارها ممکن است باعث خروج فضای استریل بیمارستان از دسترسی خدمات شود. استفاده از قطعات ناودانی سراسری در اطراف تیرها و ستون‌ها ضروری است تا از وقوع این مسئله جلوگیری شود.  همچنین در این قطعات باید مواد تراکم پذیر چون پشم سنگ که از خاصیت ضد رطوبت برخوردار هستند با نسبت مشخص استفاده شود.

مسلح نمودن دیوار جان پناه با اجرای وال پست

بر اساس دستورالعمل‌های آیین‌نامه، برای ساخت جان‌پناه‌ها، استفاده از ستون‌های با ارتفاع حداقل ۱.۲ متر الزامی است، به گونه‌ای که در شرایط خاص، این ستون‌ها می‌توانند به ارتفاع ۱.۳۵ متر بالای بام کشیده شوند. همچنین، با کاهش طول آزاد دیوار بین ستون‌ها، ایجاد مقاومت در برابر بارهای خارج از صفحه افزایش می‌یابد. به علاوه، استفاده از میلگرد برای تسلیح دیوار و ارتباط آن با وادار بتنی یا دال سقف، یک روش موثر در تقویت مقاومت لرزه‌ای جان‌پناه است.

اثر میانقابی دیوار در ساختمان چیست؟

از اصطلاح میانقاب برای دیوارهایی استفاده می شود که در سازه های بتنی و فلزی نقش جداکننده را دارند و از آنها به عنوان دیوارهای خارجی و داخلی در سازه استفاده می شود. به عبارت دیگر میانقاب ها نقش پرکننده را دارند که به دهانه قاب اعمال می شوند. همچنین استفاده از فولاد یا بتن در اسکلت بتنی باعث ایجاد سیستمی می شود که می توان از آن به عنوان میانقاب یاد کرد. میان قاب ها به استحکام و مقاومت سازه کمک زیادی می کنند و در عین حال باعث نرمی قاب نیز می شوند. از دیگر تأثیرات میانقاب بر سازه می توان به تبدیل رفتار خمشی ستون ها به رفتار برشی اشاره کرد. عوامل مختلفی بر مقاومت دیوار میانقاب اثرگذار هستند،

از جمله ضخامت دیوار، نوع مصالح در طراحی، ضریب اصطکاک سطوح تماس، فاصله آزاد قاب و میانقاب، و اتصالات برشی. استفاده از میانقاب تأثیر قابل‌توجهی بر مقاومت سازه در برابر زلزله دارد. میزان تلفات در سازه‌های بدون میانقاب، نسبت به سازه‌هایی که از میانقاب استفاده شده، بسیار بیشتر است. همین مسئله را می توان به وضوح در نتایج ثبت شده از زلزله منجیل نیز مشاهده کرد. استفاده از میانقاب ها در کنار سیستم های اتصال مشترک در سازه به افزایش مقاومت این سیستم ها و در نهایت استحکام ساختمان کمک زیادی می کنند. همچنین استفاده از میان قاب ها به عنوان پرکننده تأثیر زیادی بر بهبود رفتار قاب ها در برابر بارهای جانبی دارند. میانقاب ها به افزایش سختی ساختمان کمک می کنند و تأثیر زیادی بر عملکرد سازه در برابر بارهای وارده دارد.

مهار دیوار غیر سازه ای با اجرای وال پست در ساختمان چقدر زمان می برد؟

مدت زمان اجرای پروژه در فرایند مقاوم سازی به روش وال پست به عوامل مختلفی بستگی دارد که در این بخش به معرفی آنها می پردازیم. عامل اول بستگی به نوع اجرای وال پست و طراحی آن دارد که باعث کوتاه یا طولانی شدن فرایند اجرایی پروژه می شود. مدت زمان اجرای پروژه در انواع وال‌پست مانند وال‌پست فلزی، بتنی و وال‌مش، به نوع فرایند اجرایی، پیچیدگی کار و تعداد مراحل آن وابسته است. برای مثال، در روش وال‌مش نسبت به روش وال‌پست فلزی، نیازی به نصب میلگرد بستر و وادارهای قائم و افقی نداریم، که این موضوع باعث کاهش مراحل اجرایی و کاهش مدت زمان پروژه می‌شود. همچنین، فرایند اجرایی در روش وال‌مش ساده‌تر بوده و این نیز باعث افزایش سرعت تیم اجرایی در این روش می‌گردد.

وسعت پروژه و متراژ آن عامل تأثیرگذار دیگری بر مدت زمان اجرای وال پست است. هر چه پروژه اجرایی وسیع تر باشد و دیوارهای مورد مقاوم سازی از متراژ بالاتری برخوردار باشند مدت زمان پروژه نیز طولانی تر می شود. مورد دیگر در این زمینه پیچیدگی طراحی  در فرایندهای اجرایی وسیع است که باعث طولانی شدن زمان اجرا می شود. به عنوان مثال در اجرای وال پست فلزی هر چه وسعت پروژه بیشتر باشد نحوه اتصالات نیز پیچیده تر خواهد شد و همین امر نیز باعث طولانی شدن زمان پروژه می شود. البته این محدودیت اجرا در روش وال مش وجود ندارد و سرعت اجرایی آن در مقایسه با دیگر انواع وال پست بیشتر است.

دستمزد و هزینه اجرای وال پست چقدر است؟

عوامل و فاکتورهای مختلفی می تواند بر دستمزد و هزینه اجرای وال مش تأثیرگذار باشند که در این بخش به بررسی آنها می پردازیم. عامل اصلی تأثیرگذار بر هزینه‌ها نوع وال‌پست اجرایی است که در هر یک از این انواع، از مصالح و متریال‌های ویژه‌ای استفاده می‌شود. هزینه مصالح مورد استفاده در وال‌پست‌های مختلف، از جمله وال‌پست فلزی، بتنی و وال مش، به دلیل تفاوت در طراحی و ساختار آنها، به صورت متغیر می‌باشد. تفاوت در نوع طراحی و ساختار انواع وال‌پست، از جمله وال‌پست فلزی، بتنی و وال مش، به تغییر در هزینه نهایی فرآیند مقاوم‌سازی منجر می‌شود. همچنین دستمزد و هزینه های اجرایی در هر کدام از این وال پست ها با توجه به پیچیدگی و سرعت اجرایی کار در آنها متفاوت است.

روش وال مش به عنوان نسل نوین وال پست در مقایسه با اجرای وال پست های فلزی و بتنی از فرایند کاری ساده تری برخوردار بوده و در اجرای آن نیازی به بکارگیری افراد متخصص در این زمینه نیست. بر همین اساس با یک تیم اجرایی نیمه حرفه ای و دستمزد پایین تر نیز می توان فرایند مقاوم سازی را به اجرا درآورد. از طرف دیگر در روش وال مش نیازی به نصب میلگردهای بستر و وادارهای قائم و افقی نیست و همین سادگی کار و سرعت اجرای بالای آن باعث کاهش هزینه های می شود. علاوه بر این موارد وسعت پروژه و متراژ دیوارها نیز می تواند بر دستمزد و هزینه اجرای وال پست تأثیرگذار باشد. وسعت پروژه و تعداد دیوارها و متراژ آنها بیشتر، نیاز به مصالح و متریال بیشتر برای اجرای انواع وال‌پست ایجاد می‌کند.

این مسأله باعث افزایش دستمزد و هزینه اجرای وال‌پست می‌شود. از طرف دیگر پیچیدگی پروژه و بالا بودن متراژ دیوارها باعث طولانی شدن فرایند اجرایی و افزایش هزینه ها می شود.

کلام پایانی

وال‌پست‌ها تأثیر چشم‌گیری بر استحکام و یکپارچگی بخش‌های غیرسازه‌ای ساختمان دارند و این بخش‌ها را در برابر نیروها و بارهای وارده مقاوم و ایمن می‌سازند. از هر نوع وال‌پست، با توجه به نیاز و شرایط کاری، می‌توان جهت مقاوم‌سازی بخش‌های مختلف سازه استفاده کرد. استفاده از روش‌های نوین وال‌پست، مانند روش وال مش، امروزه اهمیت بسیار بالایی نسبت به روش‌های سنتی دارد. از آن‌جایی که اجرای وال‌پست مورد تأیید آیین‌نامه‌های اجرایی بوده، طراحان سازه با خیال راحت می‌توانند از این سیستم در فرایند مقاوم‌سازی ساختمان بهره ببرند. در پیوست ۶ استاندارد ۲۸۰۰، به ضوابط و دستورالعمل‌های ضروری در اجرای وال‌پست اشاره شده است که در این مطلب به معرفی و بررسی آنها پرداخته‌ایم.